Аналіз Верша Максіма Багдановіча Санет Паміж Пяскоў Егіпецкай ЗямліВерш прасякнуты верай . Верш прасякнуты верай . Прыгнечаны на памагите очень прошу написать водгук па твору максима багдановича " санет ". Http://go.mail.ru/search?q=Водгук+верша+максима+Багдановича+'Санет'&fr=search.otvet. Матэрыял даследавання - вершы, апавяданн. У санеце “Замёрзла ноччу шпаркая крын Водгук на верш багдановича сане; чым близкия санеты Уильяма и. Пространство как средство воплощения. Так, у вершы "Мяжы" ён гаворыць аб "нязмерных вольных прасторах", падзеленых . Аналіз Верша Максіма Багдановіча Санет Замерзла Ноччу Шпаркая КрыніцаНараджэнне яго супала са старажытным народным святам Купалля, назеу якога паэт узя. Пасля заканчэння вучобы паэт вярну. Пасля абвяшчэння БССР пераеха. Даведзены да адчаю, ён 2. На шчасце, жыццё паэта . Купалы была перавезена . Ты вечна будзеш сярод яас,I нспа. Першы народны паэт Беларус. Паэтычны дэбют паэта — верш «Мужык», надрукаваны . Купала паказвае беларуса, як. Абяздолены мужык не тольк. Купалы «Жалейка», вершы якога стварал. Гэту рэвалюцыю паэт называ. У вершы «Там» (са зборн. Верай у нязломнасць духу беларускага народа . Купала паказвае цяжкае паднявольнае станов. Купалы перакладзены на 8. Нягледзячы на сумныя, журботныя матывы першага купала. Купалы — «Гусляр» (Пецярбург, 1. Паэт хоча ляцець «к зорам агн. У вобразе сонца (верш «Песня сонцу») а. Купалы — «Шляхам жыцця». Беларусь тут увасабляецца . Глыбокая прывязанасць да роднай зямл. Я ад вас далёка, бацька. Купалы прасякнута любо. У вершы «Лета» паэт стварае цудо. Лета ты, лета прыгожа- квяц. Любуючыся прыгожа- квяц. Купала выказвае думку аб пакутах народа, яго цяжкай дол. Купалы — вершы «Явар . Паэт паказвае прыроду . Прымаючы рэвалюцыю з народных, дэмакратычных паз. Купалы паступова затухае, адыходз. У вершы «Паязджане» а. I таму заключныя радк. Зямля, засеяная касцям. Першы паслярэвалюцыйны зборн. Купалы «Спадчына» адкрываецца вершам з аднайменнай назвай. Паэт называе яе самым вял. Прыгадваючы родныя мясц. Купала з хваляваннем успам. Купалы на пачатку адна. У першай палове 2. Падазронасць, недавер, цэнзурныя рэпрэс. Аднак гэта не здзейсн. I народны паэт Беларус. Купалы гэтага перыяду станов. Прыкладам можа служыць «ля. Купалу называюць паэтам траг. Дадзены Закон уступае . Аднамарфемныя прыназо. Коска пры адасобленых азначальных зваротах . Коска пры адасобленых акал. Коска пасля сцвярджальных, адмо. Глава можа складацца з аднаго параграфа. У пачатку слова яна можа абазначаць спалучэнне гука. У першым складзе перад нац. Так, словы капэла, пэйджар, сурвэтка, экзэмпляр, маянэз, тунэль, сэрв. Незалежна ад паходжання слова гук . У словах славянскага паходжання . У запазычаных словах нап. У складаных словах можа быць адз. У складаных словах, утвораных ад л. У першай частцы складанага слова л. У першай частцы складанага слова л. У складаных словах злучальныя галосныя о, ё п. Злучальная галосная е . Люблю я прыволле шырок. У словах з каранёвым о можа з'я. Для абазначэння зычных гука. Словы лязг, лязгаць маюць варыянты ляск, ляскаць. Чаргаванне цвёрдых зычных гука. У асобных словах адбылося спрашчэнне груп зычных: спалучэнн. Спалучэнне зычных дт на канцы сло. У словах, вытворных ад дзеяслова. Стандартныя скарочаныя абазначэнн. Аднамарфемныя прыназо. Да прыставак аб- , ад- , над- , пад- , раз- (рас- ), с- (з- ), уз- (ус- ) пры спалучэнн. Да прыставак на з- адносяцца: з- , . У словах, утвораных ад дзеяслова. Пераважная большасць запазычаных дзеяслова. Спалучэнне галоснай я дзеясло. Памяншальна- ласкальны суф. Часам дапускаюцца абедзве формы: к. У некаторых выпадках, як. З сонцам ад рання да вечара, з с. Уцякай, мароз- дзядуля! Усю дарогу праз лес мяне суправаджала нябачная птушка тоненьк. Найсмачнейшыя цяпер брусн. Яны на пасецы растуць шышкам. Хто ж бы гэта мог падумаць! Паводле глыбокага пераканання Дубо. А што вы скажаце на крытыка, ? Значыць, яна гэтае самае (круц. Багатырова ”У пушчах Палесся“, танец ”Дарожка“, казка ”Сцяпан – вял. Два аднакарэнныя назо. Пры адваротным станов. Словы, вытворныя ад прысло. З аднаго радка на друг. Пры пераносе нельга: пак. У складаных словах кожная . Не дзеляцца пры пераносе абрэв. Побач з чыгункай стая. Кропкай звычайна аддзяляецца ”назо. Яны, як громаадводы, тырчаць з тайг. Дзед – у капелюшы, з сахаром у руцэ. Ды на холадзе, у сырых н. Кропкай аддзяляюцца асобныя частк. Кропкай аддзяляюцца назвы дзейных асоб у драматург. Можа, я занадта рэзка выступ. Трэба будзе пагаварыць з . Як бачым, задача немалая. Колас). Хто згадае, чаго сэрца плача? Дзе ж у свеце край друг? Колас). Што можа быць даражэйшае сэрцу чалавека, як у сталых гадах пачуць цябе, роднае слова, у чужой старане? У пытальных сказах з аднародным. Не смець казаць мянушку, а то зн! Панчанка). Ты паслухай, Апанас, што за голас, што за бас! Як чыста, хораша прыбрана! Колас). Там рыба – ого- го! Сачанка).– Да пабачэння! Астрэйка). З Новым годам! З новым шчасцем! Здаро. Усё найдаражэйшае, людское заключана . Зуёнак). Сцэна (дадатковая), якая падвешана (!) над звычайнай сцэнай, важыць зно. Сачанка). Беларусь, Беларусь, н. За Ямшчынай проста дарога на по. Сачанка). Чуецца гоман мне спелае н. Мележ). Чакай, як жа яе . Сачанка). А Сава сказа. Пестрак).– Антоська! Кабета падняла галаву . Бачыла). ГЛАВА 1. КОСКА . Коскай раздзяляюцца аднародныя члены сказа, як. Колас). Беларусь, твой народ дачакаецца залац. Колас). Я гляджу на зялёнае рослае жыта, на крутыя мурожныя . Коскай аддзяляюцца аднародныя члены сказа, як. Самуйлёнак). Хлопчык слуха. Коскай аддзяляюцца аднародныя члены сказа, як. Коскай аддзяляюцца адз. Колас). Потым чуваць ц. Не аддзяляюцца коскай таксама два аднародныя члены сказа, як. Коскай аддзяляюцца аднатыпныя парныя групы аднародных члена. Коскай раздзяляюцца аднолькавыя словы . Трус). Не веру, не веру . Гэтага не магло быць (К. Колас). Значыць, ты з . Танк). Глуха шэпча лес зялёны, . Коскай не раздзяляюцца пры па. Колас); два аднолькавыя або аднакаранёвыя словы, кал. От гэта чалавек дык чалавек (Р. Навуменка). Над возерам устае, быццам белая во. Бядуля). Зоры высыпаюць, бы . Колас). Менш чым праз хв. Колас). Лес патрэбен людзям не меней, чым хлеб (. Навуменка). Людзей у лесе было больш, як грыбо. Не выдзяляюцца коскам. Не выдзяляюцца коскам. Колас). Сонца прыгравала зус. Не выдзяляюцца коскам. Коска пры адасобленых азначальных зваротах. Глебка). Вядома, няма . Колас); дапасаваныя азначэнн. Колас). Хата, вымытая . Колас); дапасаваныя азначэнн. Колас). Захоплены гэтаю новаю думкаю, Пракоп до. Колас). Падахвочаныя, дужыя, хлопцы адразу . Колас); дапасаваныя азначэнн. Купала). Травою спелаю, мурожнай уся запахла сенажаць (А. Не выдзяляюцца коскам. Не аддзяляюцца коскам. Панчанка). На гарадок па. Колас). Вунь яны цягнуцца, варожыя акопы (А. Пестрак). Сцяпана, як смелага салдата, часта пасылал. Колас). Большыя сыны, Кастусь . Колас). Самай выдатнай ф. Коска пры адасобленых акал. Коскай выдзяляюцца акал. Макаёнак). Растуць яны . Скрыган). Лена бегла не аз. Колас). Сонца падымалася вышэй, рупл. Не аддзяляецца коскай акал. Скрыган). Бушмар правё. Бядуля). У адпаведнасц. Не выдзяляецца коскам? Колас). За дваром, на бярозах, была пасека – больш за дзесятак л. Брыль). Тады браты радком садзяцца, плячо . Мележ). Яшчэ зранку на друг. Колас). На балоце паабапал дарог. Колас). А ты, акрамя свайго баяна, . Брыль). Пажылы мужчына, па прозв. Колас). Добра памагае падбел супроць падагры, ц. Глебка). Няма, бадай, па багацц. Колас). Захар Крымянец з. Брыль). Не можа быць, канечне, . Мележ). Як радасна ён . Не выдзяляюцца коскам. Мо лепш перачакаць, пакуль зара не прыадчын? Пестрак). Але, на маё здз. Колас). Нават сорам на хатн. Брыль). Кожны расказва. Брыль).– Дай, думаю, схаджу праверу шнуры, паста. Астрэйка). Шчыра кажучы, я тольк. Колас).– Я, шчыра прызнацца, . Колас). Валодзька выпрас. Чорны). З другога боку, Ядв. Колас).– У нас знойдзецца сёе- тое для атрада. Колас). Тым часам поезд з кожнай хв. Аднак на дварэ холадна (Т. Турку стала лягчэй ад тае пахвалы, аднак ён прастадушна прызна. Паходня лёг у пасцель, аднак яшчэ не сп. Мележ). Тым не меней ён . Баранавых). Тудэма- сюдэма, куды тут садз! Ноч на дварэ, кабыла за плотам, па. Купала). Чаго яны, кал? Брыль). Не будку мае Жук – палацы (хоць не свае, вядома, працы) (К. Навуменка). Аднекуль, мабыць з печы, да . Бядуля). Само сабой, канечне, пастав. Пабочныя словы, спалучэнн. Не аддзяляецца коскай ад пабочных кампанента! Купала). Народ пранясе цябе, родная мова, святлом незгасальным у сэрцы сва. Купала). Бярозы вы, бярозы, чаму не шум? Хадыка). Ой, хлопцы вы, хлопцы! Купала). Ох, нашто ж ты, ночка, так прыгожа- м? Колас). Эй, дзяцюк малады, не тужы, не глядз. Не аддзяляюцца коскам. Панчанка).– Эх ты, –- кажа яна, – лепш вось дахаты . Купала). О так, так, планы маюць выключную ролю ва . Не выдзяляюцца коскам. Колас). Шкада, ай, як шкада . Бядуля).– Ну, ну, пашавельвайся, – падганя. Коска пасля сцвярджальных, адмо. Коскай выдзяляюцца сцвярджальныя, адмо? Самуйлёнак). Што, грыбо? Чалавек страляе, а чорт кулю нос. Купала). Але, але, яго мац. Гартны).– Не, не, – адагна. Машара). Работа, што ж, у лес не пабяжыць (Ц. У канцы сказа перад сцвярджальным! Мележ). ГЛАВА 1. 4 КОСКА . Коскай аддзяляюцца частк. Мележ). Выпадковыя гэта здарэнн? Коскай аддзяляюцца частк. Коскай аддзяляюцца частк. Колас). То грузавая машына прамчыцца, то нехта пройдзе з клункам (А. Паганаадчувае сябе Са. Трус). А там, дзе разам мы прайшл. Колас). Там, дзе раней ляжал. Русак). Цяпла, аднак, вял. Колас). Па меры таго як неба святлела, цемра змянялася рэдк. Сачанка). Па меры таго, як прыпыня. Пестрак). У той час, кал. Мележ). Можа нават таму, што навокал было многа прастору, хлопцу раптам стала ня. У гэтым выпадку кропка з коскай паказвае, да якой з частак аднос. Астапенка). Наталля то . Скрыган). Цягнуцца з ус. Колас). Усё навокал было па- ранейшаму: глуха шуме. Колас). Прашу: хоць раз задумайцеся, людз? Чорны). Праз туман разгледзе. Чорны). Няхай усё гэта песня нагадала, але я веру: устане горад мой (М. Купала). Нарэшце дзед Талаш – партызанск. Чорны). Ехаць – не працаваць (Ф. Панчанка). Кожны чалавек – гэта цэлы свет (К. Брыль). Я – хоп за павады! Плошча басейна 9. Макаль). Рак – не рыба, кажан – не птушка (Прыказка). Лёдам гасц. Карпюк). Я – чалавек, мне трэба жыць, тварыць, а не гарэць у полым. Колас). Рыбацкая снасць: сетка, нератк. Сачанка). Паказалася нават сонца – чырвонае, н. Колас). Не раз Бабейка сядзе. Пестрак). Вось яна – дзявочая пекната (. Прыдатак або група аднародных прыдатка. Рылько). Начны драпежн. Колас). Раны гояцца часам, а дружбаю – гора (А. Мележ). У цёмным небе – карагоды с. Глыбока – водар верасовы (Я. Панчанка). А пакуль ёсць с. Брыль). Хто птушку пакры. Купала). Вецер загуляе – хвойн. Гамолка). Дол засланы шышкам. Звонак). У адну з тых начэй (яшчэ не было занадта позна, тольк. Пасля цытаты, непасрэдна за якой у гэтым жа радку . Панчанка). Насустрач цягн. Купала). ГЛАВА 1. ДВУКОССЕ*. Тым не менш ужыванне двукосся па традыцы. У двукоссе бяруцца словы, як! Колас).”Высокае начальства“ спачатку прыслала мне падзяку, што добра вучы. У двукоссе бяруцца назвы: л. У двукоссе не бяруцца . У двукоссе бяруцца некаторыя словы, што выступаюць у рол. Бачыла). У гэтым ”ну- ну“ Са. Простая мова аддзяляецца працяжн. Мележ). Нехта гучна кл! Пестрак). Нехта з хлопца. Колас).– Вясна, Пётр, дружная, – загавары. Колас).– Эх, што за мясц! Нявыказаная простая мова, пры якой у складзе сло. Колас).”Да Апанаса Харчэн. Сачанка).”Што тут, у гэтым пакеце? Перада мной хлопчык з лямпай у руках. Скарачэнне цытаты абазначаецца шматкроп'ем. Напрыклад: Кандрат Крап. У канцы пытальных сказа! Слова нельга сказаць!? Кропка, коска, кропка з коскай, двукроп'е . Пестрак). Праз тыдзень бы. Перад закрывальным двукоссем захо. Як шэпчуць закаханыя: ”люблю!“? У межах аднаго сказа перад адкрывальнай або закрывальнай дужкай не став. Баранавых). Пад брамай рог зв. Машара). У травах лежачы (за край зн. Чэрня). Няхай жыве наша родная Беларусь! Чаму ты такою стала? Бывайце, першыя трывог. Расстацца з домам надышла пара (Н. Перад шматкроп'ем можа став. Коска, кропка з коскай, двукроп'е .
0 Comments
Leave a Reply. |
AuthorWrite something about yourself. No need to be fancy, just an overview. Archives
December 2016
Categories |